Wie is de bezienswaardigheid?

De regen is gisteren niet meer gestopt. Dachten we gisteren overdag water op de weg te hebben gezien; gisteravond stond het halve dorp blank. We moeten met de auto door 20 cm. water om het restaurant te bereiken. Hier is dat blijkbaar heel normaal.
Onze chauffeur ziet een mogelijkheid om onze limousine (een, weliswaar sterk gedateerde, superluxe Toyota Crown "Royal Extra" met zelfs een AA nummerbord....) half het terras op te rijden zodat we net de voeten droog kunnen houden bij het uitstappen.
Erg druk is het niet in het restaurant, er zijn op dit moment weinig toeristen en het water zal mensen ook weerhouden de straat op te gaan. Restaurant Hanthawadddy heeft een uitgebreide kaart met Birmeese, Chinese en Indische gerechten. We houden het dit keer op de lokale gerechten. Mijn gerecht bestaat uit Radishsoup, kokosrijst en beefcurry. Blijkbaar is het hier niet de gewoonte om de soep vooraf te nuttigen, we krijgen namelijk eerst het hoofdgerecht en na een paar minuten wordt de soep erbij gezet. We hebben prima gegeten alleen de porties, vooral de rijst, zijn behoorlijk groot.
We hebben de hele nacht water horen kletteren en ook vanochtend vallen er nog steeds buien. Dat wordt gelukkig lopende de ochtend langzaam minder.

Na een "overheerlijk" ontbijt, Nescafe met melk, thee met melk, rijst, spiegelei en toast (en dan hebben we de vissoep en wokgroenten etc. maar overgeslagen), vertrekken we richting Hpa-an. Een sinds kort voor toeristen opengesteld gebied wat dan ook nog niet in de reisgidsen beschreven wordt. We rijden dwars tussen grote rijstvelden door om vervolgens door het deltagebied richting het zuiden af te draaien. Onderweg laten we Sum-le even halt houden om bij een stalletje langs de weg een verse reuzengrapefruit (Pomelo?) te kopen. Deze wordt ter plekke voor ons geschild en in parten gesneden. Heerlijk!! Iets verder wordt door de chauffeur een theepauze ingelast, met de koffie en thee van vanochtend nog in gedachten slaan wij maar even over en verorberen we de rest van onze grapefruit. Hier blijken we wel echt een bezienswaardigheid te zijn. Er wordt ongegeneerd naar ons gewezen en we worden van alle kanten toegelachen en begroet. Men heeft hier duidelijk nog weinig toeristen gezien.

Het landschap veranderd langzaamaan naar een meer bergachtige omgeving die wel iets weg heeft van het Karstgebergte. Zo'n 20 km voor onze eindbestemming van vandaag vragen we Sum-le af te slaan naar de Bayin-Nyi grot, een druipsteengrot waarin talloze Boeddha-beelden worden vereerd, met aan de voet van de berg twee warmwaterbekkens die naar verluidt geneeskrachtig zouden zijn en waarin de pelgrims, gescheiden naar geslacht, komen badderen.
Normaal loopt de weg tot aan de steile trap naar de grot maar vandaag dus niet. De weg blijkt langs een meer te lopen waarvan de waterstand erg hoog is, hij loopt er dus nu doorheen. Halverwege moeten we de auto laten staan en kunnen we tegen betaling een stukje door het water lopen en vervolgens overstappen in een licht gemotoriseerde kano. Voordeel van de situatie is wel dat deze kano ons met dit hoge water helemaal rond de rots kan varen waarin de grot zich bevindt. Aangekomen bij de tijdelijke haven worden we opgewacht door een groep jeugd die, inderdaad gescheiden, in het warme water aan het poedelen is.
We klimmen de trappen omhoog, komen onderweg nog een paar apen tegen (het eerste wild deze vakantie) en lopen langs een snurkende "bewaak"monnik de grot in. Het is een apart aanzicht, Boeddha's in alle soorten en maten in een druipsteengrot. Wat misschien nog mooier is is dat we hier gewoon helemaal alleen zijn. Geen toerist of local te zien in dit heiligdom.
Na te zijn teruggevaren naar de auto is het nog zo'n half uur rijden tot onze volgende slaapplaats. We komen net na de middag aan en hebben de rest van de dag "vrij".
Uiteraard kunnen we het niet laten om toch de omgeving nog even te verkennen en dus wandelen we naar het zo'n 5 km voorbij het hotel gelegen Hpa-an. Ook hier is iedereen enthousiast als er een toerist "gespot" wordt. Andersom vergapen wij ons aan de primitieve leefwijze, vervoermiddelen en gebruiken hier.
Tegen vijven zijn we terug in ons hotel en beseffen dan eigenlijk pas dat dit de eerste dag is dat aan het einde van de dag de zon zich laat zien in plaats van de gebruikelijke buien.

Ook het eten valt niet tegen vandaag, het is het lekkerste Aziatische maal tot nu toe. Onder het genot van de geluiden van Gekko's hebben we, bij nog steeds een temperatuur van 30 graden, op het overdekte buitenrestaurant een lekker maaltje met Gamba's genuttigd. We worden nog een fan van de Aziatische keuken....

Groetjes aan allemaal!!