Boeddha's en Pagodes

Na het ontbijt pakken we onze spullen en worden we opgehaald door onze vaste chauffeur (Sum-le of iets dergelijks (klinkt als...)) voor deze reis. we doen er een goed uur over om de chaotische stad achter ons te laten en gaan op weg naar Bago. Nu blijkt eens te meer dat Myanmar enkele jaren geleden heeft besloten rechts te gaan rijden in plaats van links. Alle auto's, ook de nieuwere, hebben het stuur nog aan de "verkeerde kant" en bij de oudere bussen is een nieuwe ingang gecreëerd aan de goede kant. Gewoon een gat in gezaagd en een trapje gemonteerd... Ook de meeste chauffeurs zijn nog niet gewend aan de nieuwe regels, er wordt door een deel van hen zo ver mogelijk naar links tegen de middenlijn gereden en de rest moet dan maar rechts inhalen, gewoon zoals vroeger. De mensen die wel rechts rijden worden dan weer links ingehaald dus we banen ons al slalommend een weg tussen het verkeer door. Brommers waren in Yangon verboden maar buiten de stad zijn ze alom vertegenwoordigd. Ook zij bezigen dezelfde rijstijl maar zijn door het "snelverkeer", net als voetgangers, vogelvrij verklaard.

Onderweg wordt ook duidelijk dat het hemelwater de afgelopen periode rijkelijk gevloeid heeft. Op een gegeven moment staat de weg volledig blank, een situatie waarvan de locals dankbaar gebruik maken om hun auto, fiets, brommer en zelfs hun haren te wassen. Maak van de nood een deugd redeneren ze hier blijkbaar.

We passeren ergens halverwege een Engelse erebegraafplaats voor slachtoffers van WOII. daarna rijden we door naar de stad Bago waar we de volgende serie pagodes en andere bezienswaardigheden gaan bezoeken. We starten vandaag met de Kyaik-pun-pagode, een opstelling van vier 30mtr. hoge Boeddha-beelden, die de vier Boeddha's uit de wereldse tijden voorstellen. Daarna gaan we verder met een tweetal gigantische liggende Boeddha-beelden waarvan de tweede, de Shwe-tha-lyaung veruit de mooiste is. Dit 55 mtr. lange en 16 mtr. hoge beeld ligt sinds een restauratie in 1906 overdekt in een grote hal. Vervolgens worden we voor een rustmomentje naar ons hotel gebracht. De telefoons hebben hier geen bereik maar we beschikken wel weer over, zeer traag, WIFI.
Onze bedoeling was om in dit hotel een lichte lunch te gebruiken maar helaas; het hotel beschikt niet over lunch en/of diner faciliteiten. De naastgelegen "restaurantjes" zien er ook niet echt appetijtelijk uit dus ook dat is geen optie. De "Highway Bakery" aan de overkant van de straat biedt uitkomst. We waren toch al niet van plan om net als gisteren 2x een complete maaltijd te nuttigen dus een kaasbroodje en een puddingtaartje van de bakker is een prima lunch voor vandaag.

's Middags starten we met de topper van Bago, de Shew-maw-daw pagode. Hij is kleiner dan de pagode die we gisteren in Yangon hebben bezocht maar zeker net zo indrukwekkend. De klingelende belletjes boven aan de stoepa maken het sfeertje compleet. We vervolgen onze weg naar de overblijfselen van het "Golden Palace", gebouwd en enkele keren herbouwd voor de koningen die hier in de 14e en 15e eeuw de scepter zwaaiden. Daarna gaan we naar de Hintha-gone pagode, gebouwd boven op een heuvel met een mooi uitzicht over de stad en de Shew-maw-daw pagode. Hier is een vereringsceremonie gaande met keiharde muziek en diverse danseressen die, tussen het dansen door, door drie jongetjes fruit en drank gevoerd krijgen en elke dans afsluiten met een rondgang om geld in te zamelen (waarvan gelijk een deel wordt afgedragen aan het orkest...). geen idee wat daar achter schuilt maar wel leuk om te zien. Vervolgens gaan we met onze chauffeur, alvorens de laatste bezienswaardigheid te bezoeken, reserveren bij een restaurant voor vanavond. Het zal ons niet gebeuren dat we straks weer naar de bakker moeten....
Eigenlijk zit de sightseeing erop maar wij hebben in onze reisbijbel nog een andere pagode gevonden waar onze chauffeur nog nooit van gehoord heeft. Na diverse malen vragen en verkeerd rijden bereiken we via een omweg de Maha-Zedi pagode waarvan het terras helaas gesloten is. We maken wel een rondgang rond de Stoepa. Er is hier veel minder goud en kitsch maar hij is zeker de moeite waard om te bezoeken. Een stuk authentieker en totaal niet toeristisch (we zijn de enigen).

Op terugweg naar het hotel gaan de hemelsluizen weer open. Eenmaal binnen kunnen we, terwijl we herhaaldelijk in het donker zitten, met horten en stoten ons verhaal aan de laptop toevertrouwen. Leuk detail; steeds als de airco uitgeschakeld wordt, doordat je weg gaat of de power uitvalt, moet deze opnieuw ingeschakeld worden door een aardlekschakelaar" op een box die tegen het plafond aan gemonteerd is weer in te schakelen. Kruk erbij en klimmen om verkoeling te zoeken...

Groetjes vanuit een nat Bago