Sleeping Beauty Cave

Eerst even dit; oplettende lezers hebben het al geconstateerd, als de foto's doorkomen dan verschijnen ze ondersteboven en of bij het verkeerde verhaal. Ook wordt de locatie waar we zitten (automatisch) niet goed weergegeven. De huidige internetverbinding is te slecht om dit te corrigeren dus helaas. Zodra we een betere verbinding hebben zal ik weer een poging wagen.....
We hebben uitstekend weer vandaag, na een koude nacht hier in de bergen warmt het snel op. Is het om 8 uur nog maar 11 graden, als we om kwart voor tien aan onze hike beginnen is kwik al opgelopen tot 24 graden. De ranger waarbij we ons moeten inschrijven geeft aan dat de mooiste tocht die naar de Sleeping Beauty Cave is, bovendien zou het pad daarheen grotendeels in de schaduw liggen. We starten in het einde van het dal op een hoogte van 1800 meter onze tocht. Deze voert door een steeds smaller wordend dal naar een kloof met een grot op een hoogte van 2400 meter. Het eerste stuk is, hoewel de temperatuur al oploopt tot 30 graden, door het open veld zonder enige beschutting goed te doen. Het is een smal pad langs de rivier met af en toe wat hoogteverschillen. We spotten zowaar nog een paar Elanden op zo'n 50 mtr. afstand. De natuur is prachtig en biedt mooie vergezichten op de kloof voor ons en het dal achter ons. Op het moment dat het dal overgaat in de kloof wordt het meer klimmen en regelmatig de rivier oversteken. Het pad voert steiler omhoog over de rotsen en langs smallere paadjes. Hier wordt, met inmiddels ruim 24 graden in de schaduw, de conditie behoorlijk op de proef gesteld. Na anderhalf uur klimmen en klauteren bereiken we de cave, het is een overhangende rots, uitgeslepen door het smeltwater. We zitten nu echt tussen de rotsen dicht tegen de grens met Lesotho aan. Het pad loopt nog een eindje door maar wordt zo slecht dat het onverantwoord is om verder door te lopen. Bovendien hebben we onze beproeving weer gehad voor vandaag en we moeten ook nog dezelfde weg terug. Op terugweg spotten we nog een Buizerd en komen we een van de Elanden nog een keer tegen.
Of de cave nu het hoogtepunt van de tocht was waag ik te betwijfelen, de hele omgeving, de vergezichten en de rotsen waar we tussendoor lopen zijn zeker zo prachtig.
Eenmaal terug bij de auto is het tijd voor spijs en drank, dat hebben we verdient al zeggen we het zelf....
Na weer een prima lunch rijden we nog even naar het dorp om te tanken, water voor ons en benzine voor de auto. Het laatste stukje van de middag puffen we, met een boekje en onder het genot van een drankje, uit op ons balkonnetje en genieten nog even van de zon. Het is jammer maar dit is een van de eerst lodges zonder zwembad, en terwijl dat nu welkom zou zijn...
Morgen staat de Sani-pass op het programma. Deze is niet met eigen vervoer te beklimmen dus om 9 uur uur rijdt "het busje" (een zware 4x4) voor.