Weg van de rust
Blijf op de hoogte en volg Jozien en Ger
25 Augustus 2014 | Myanmar, Mandalay
Vandaag gaan we van de, gezien de herrie van de motorbootjes, relatieve rust van het meer naar de tweede grootste stad van Myanmar, Mandalay. Na opnieuw een stevig ontbijt brengt onze schipper ons in drie kwartier terug naar de bewoonde wereld waar Sum-le al op ons staat te wachten. Na tien minuten maken we onze eerst tussenstop bij het Shwe-yan-pyay klooster, een houten klooster van meer dan honderd jaar oud en bekend om zijn ovale ramen.
Vervolgens krijgen we een passagier aan boord, de zus van Sum-le rijdt, nadat wij om goedkeuring zijn gevraagd, met ons mee tot Kalaw. De weg voert door het gebergte terug naar de laagvlakte waarbij nu, door het prima weer, veel meer van de natuur te zien is dan op de heenreis. Sum-le heeft blijkbaar zijn rustige dag vandaag, op de bochtige bergwegen houdt hij zijn gemak en laat zelfs af en toe iemand inhalen. Later blijkt dat hij gisteravond tot laat naar Manchester United heeft zitten kijken waardoor hij redelijk moe is. Onderweg snuift hij regelmatig aan een limoen om wakker te blijven en ook op de snelweg vergeet hij soms gas te geven.
We lunchen in het plaatsje Meiktila, bij een achteraf restaurantje wat ons door onze chauffeur wordt aanbevolen. We zouden er zelf niet een twee drie binnen stappen maar met het eten is niets mis.
We vervolgen onze weg verder via de Highway, eigenlijk hadden we aangegeven de route binnendoor te willen rijden maar gezien de tijd dat we al in de auto zitten verkiezen we toch de “snelle” route (met zoals gezegd af en toe een gangetje van 70 km/u).
Eenmaal in Mandalay bezoeken we eerst nog een goudwerkplaats waar klompjes goud letterlijk worden platgeslagen tot bladgoud. Het duurt uren om de plakjes dun genoeg te krijgen om verpakt te worden als goud om de Boeddha’s mee te beplakken. Dit bladgoud wordt tevens gebruikt in gerechten, als versiering van souvenirs en zelfs soms als make-up.
Bij aankomst in het hotel worden we welkom geheten met een bekertje limoengras-sap, een nieuwe smaak voor ons maar heerlijk verfrissend. Nadat we onze spullen in de kamer hebben gedropt gaan we, na alle Nescafé van de laatste dagen, nog even op zoek naar een lekker bakje koffie, we vinden dat bij een “Europees” restaurant op een paar straten afstand van het hotel.
Al met al is het niet zo’n enerverende dag vandaag maar een reisdag hoort er af en toe ook bij.
Vervolgens krijgen we een passagier aan boord, de zus van Sum-le rijdt, nadat wij om goedkeuring zijn gevraagd, met ons mee tot Kalaw. De weg voert door het gebergte terug naar de laagvlakte waarbij nu, door het prima weer, veel meer van de natuur te zien is dan op de heenreis. Sum-le heeft blijkbaar zijn rustige dag vandaag, op de bochtige bergwegen houdt hij zijn gemak en laat zelfs af en toe iemand inhalen. Later blijkt dat hij gisteravond tot laat naar Manchester United heeft zitten kijken waardoor hij redelijk moe is. Onderweg snuift hij regelmatig aan een limoen om wakker te blijven en ook op de snelweg vergeet hij soms gas te geven.
We lunchen in het plaatsje Meiktila, bij een achteraf restaurantje wat ons door onze chauffeur wordt aanbevolen. We zouden er zelf niet een twee drie binnen stappen maar met het eten is niets mis.
We vervolgen onze weg verder via de Highway, eigenlijk hadden we aangegeven de route binnendoor te willen rijden maar gezien de tijd dat we al in de auto zitten verkiezen we toch de “snelle” route (met zoals gezegd af en toe een gangetje van 70 km/u).
Eenmaal in Mandalay bezoeken we eerst nog een goudwerkplaats waar klompjes goud letterlijk worden platgeslagen tot bladgoud. Het duurt uren om de plakjes dun genoeg te krijgen om verpakt te worden als goud om de Boeddha’s mee te beplakken. Dit bladgoud wordt tevens gebruikt in gerechten, als versiering van souvenirs en zelfs soms als make-up.
Bij aankomst in het hotel worden we welkom geheten met een bekertje limoengras-sap, een nieuwe smaak voor ons maar heerlijk verfrissend. Nadat we onze spullen in de kamer hebben gedropt gaan we, na alle Nescafé van de laatste dagen, nog even op zoek naar een lekker bakje koffie, we vinden dat bij een “Europees” restaurant op een paar straten afstand van het hotel.
Al met al is het niet zo’n enerverende dag vandaag maar een reisdag hoort er af en toe ook bij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
