Duizenden Boeddha's

Vrijdag 22 augustus

Vandaag reizen we, met een tussenstop in Pindaya, naar het Inle meer. De rit naar Pindaya voert door glooiende heuvels en tussen een lappendeken van landbouwgronden door. Het is oogsttijd van de diverse koolsoorten die hier in grote getale verbouwd worden. Overal komen we ossenkarren en kleine en grote vrachtauto's volgeladen met koolsoorten tegen en af en toe zien we hoe alles handmatig wordt overgeladen van de ossenkarren op de grote trucks. Enerverend om te zien hoe alles, echt alles, hier nog handmatig gedaan wordt. Eenmaal in Pindaya aangekomen bezoeken we als eerste de Schwe-Umin-grotten.

Het verhaal gaat dat 7 feeën uitrusten in de grotten toen een reusachtige spin de toegang van de grot afsloot. Een toevallig passerende prins hoorde hun hulpgeroep en onderhandelde met de oudste en slimste fee over hun redding. Als hij de feeën zou verlossen kreeg hij de mooiste fee als vrouw. Hij schoot de spin dood en riep Pin-gu-ya (de spin is dood), daarvan is de naam Pindaya afgeleid. Alle inwoners van Pindaya zijn afstammelingen van de prins en zijn mooie fee.
De grotten werden vervolgens een boeddhistisch heiligdom waarin mensen uit de gehele omgeving, en tegenwoordig ook uit de hele wereld, Boeddhabeelden (laten) plaatsen. Volgens de laatste telling staan er ruim 9000 grotere en kleinere beelden in de grot opgesteld. In de eerst grot staan de grootste en mooiste exemplaren rondom een grote gouden Stoepa. Al met al een indrukwekkend geheel.
De toegang wordt verleend door meerdere overdekte trappengalerijen maar om ook gehandicapten en mensen die slecht ter been en/of lui zijn toegang te verschaffen is er een lift vanaf de parkeerplaats gebouwd. Een tweede lift is in aanbouw en we verbazen ons wederom over de Birmaanse bouwwijze en het totaal ontbreken van veiligheidsvoorzieningen.
vervolgens gaat de reis naar een werkplaatsje waar handmatig de rijstpapieren paraplu's en parasols vervaardigd worden. We zien het gehele proces van het maken en decoreren van het papier tot het verwerken van takken en bamboestelen voor het vervaardigen van het gehele mechaniek van de paraplu's. We kunnen het niet laten om er een paar mee te nemen.

De rest van de rit voert langs een niet natuurlijk aandoend meertje in Pindaya verder door het heuvelland naar het Inle-meer.
Daar aangekomen moet de bagage worden overgeladen op een bootje waarmee we de tocht vervolgen naar ons hotel langs/op het meer. We krijgen een mooi "chalet" toegewezen, gebouwd op palen in het water en met een balkonnetje met "lakeview". We zitten langs een versmalling in het meer waar alle toeristen- en vrachtbootjes voorbij komen, MAGNIFIEK!!

Zaten we de laatste dag alleen in het restaurant, hier ziet het in vergelijking daartoe "zwart van de blanken". Het Inle meer is immers één van de grootste toeristische attracties van Myanmar en dat is goed te merken. We komen allerlei nationaliteiten tegen in dit hotel, tot Nederlanders aan toe.
De lunch is prima in dit hotel en ook voor het diner zijn we, gezien de ligging, op deze keuken aangewezen.
Na twee dagen regelmatig regen genieten we vandaag weer eens van een droge dag, het water zit nu onder ons.....

Groetjes en tot??