Vrijdag 30 augustus, het vervolg

Dinsdag 27 augustus, naar Ranomafana

Wederom hebben we een stormachtige nacht achter de rug. Hier in de Tsaranoro-vallei kan het aardig spoken, we waaien nu al twee nachten bijna onze tent uit. Het zeil van ons chalet klappert dat het een lieve lust is. Ook overdag staat er regelmatig een stevige bries, zeker gisteren toen we boven op de berg stonden. Bovendien koelt het 's nachts aardig af en maken we dankbaar gebruik van het dikke dekbed. Dit is toch wel even wennen na alle warmte van de afgelopen dagen en nachten.
Om 8 uur vertrekken we voor de rit naar Ranomafana, eerst weer een uur dirt-road en vervolgens via Route National nr. 7 richting noorden.
In Ambalavao maken we een tussenstop om een kijkje te nemen in een papierfabriekje. Hier wordt boomschorm verwerkt tot een grove papiersoort, vergelijkbaar met de oorspronkelijke papyrusvellen. Vervolgens worden ze, met verse bloemblaadjes en takken versiert, verwerkt tot luxe producten als menukaarten en wandversieringen.
Na dit bezoek krijgen we het aanbod om ook even in een zijdefabriekje te kijken. Dit is naar onze mening veel interessanter. Hier worden uit natuurlijke- en gekweekte zijdecocons garens gesponnen, met natuurlijke producten gekleurd en verwerkt tot sjaals en andere doeken.
De volgende stop is in Fianarantsoa, de tweede grootste stad van Madagascar en net zo druk en chaotisch als de hoofdstad, Tana. We kijken even op een uitzichtpunt en zoeken vervolgens een lunchplek in een restaurant met WIFI. Kunnen we eindelijk weer eens ons verhaal op de site bijwerken en even de mail checken. Bij onze mail blijkt een bericht van Mana, onze vorige gids, te zitten die geïnteresseerd vraagt waar we zitten, hoe het gaat en of alles goed bevalt. Leuk, toch een teken dat het niet beperkt blijft bij oppervlakkige contacten met de mensen hier.
Na de lunch rijden we verder naar Ramonafana waar we vóór het diner onder begeleiding van een gids nog een "avondwandeling" maken. Dit blijkt een vorm van bermtoerisme te zijn, we worden ergens langs de weg uitgezet en zoeken vervolgens in de bermen langs de weg naar nachtdieren. We zijn niet de enigen dus het zal wel zo horen, er staat immers ergens te lezen dat inmiddels alle parken zijn gesloten voor nightwalks om de dieren rust te gunnen. We spotten inderdaad diverse beestjes, de mouse-lemur, enkele mini leguanen, kikkertjes en een paar spinnen. Toch weer een paar dieren die we nog niet gezien hadden dus geen vergeefse moeite.
Morgen gaan we met dezelfde gids het regenwoud in, hij heeft al gewaarschuwd voor modderige paden omdat het de afgelopen dagen hier geregend heeft. Afwachten wat dat weer worden gaat dus.

Woensdag 28 augustus, bushwalk door Ramonafana National Park

Na een vroeg ontbijt staat onze gids om half acht al weer gereed voor de bushwalk van vandaag. Eerst spotten we nog een grote spin en een leuk klein kikkertje in de tuin van ons onderkomen en dan rijdt Charley ons in een schone auto naar de ingang van het park. Inmiddels zijn we er achter dat Charley een poetsfobie heeft, elk vrij moment wordt gebruikt om de auto weer van binnen en van buiten spic en span te maken, zo ook gisteren tijdens onze lunch. Ook vanochtend is hij alweer met zijn poetsdoek in de weer.
Er gaat in het park een spotter mee die vooruit loopt om dieren te zoeken terwijl onze eigen gids ons verteld voor welke kwaal elk plantje goed is. Eén grote medicijnkast, dit bos. Het eerste dier dat we zien in een Leaf-tailed Gekko, inderdaad net een dood blad. Daarna worden we al snel richting Golden Bamboo Lemurs en daarna naar de Greater Bamboo Lemurs gedirigeerd. Beiden zijn goeg te zien hoewel de eerste vrij hoog in de bomen zitten. Ze zien er uit als echte knuffelbeestjes. Tussendoor zien we diverse vogels waaronder een mooie Paradise Flycatcher en de derde soort lemuur die we zien is de Edward Sifaka, een zwart exemplaar met een witte rug. Als laatste spotten we hoog in de bomen de Red Bellied Lemur, een bruine met roodachtige buik waarvan het mannetje witte vlekken naast zijn neus heeft. Nooit geweten dat er zo veel rassen van de lemuren bestaan en er worden nog regelmatig nieuwe rassen ontdekt. Bij een uitzichtpunt komen we ook weer een Mongoose tegen en diverse Blue Tailed Gekko's, groene beestjes waarvan het mannetje een blauwe staart heeft.
Na de wandeling is het goed rusten op een terrasje onder het genot van een lichte lunch in het dorp. (als we bij het park wegrijden staat er een plas water van de regenbui van vannacht, Charley besluit achteruit te rijden en tegen het verkeer in de parkeerplaats te verlaten anders wordt zijn auto weer vies...) De gewoonte is hier om zowel voor de lunch als het diner drie gangen te laten voorschotelen maar wij houden het op twee vanmiddag.
Daarna lopen we nog even door het dorp met allerlei stalletjes waar alles wat los en vast zit verkocht wordt en kopen voor een paar Ariary's bij Miss Elisabeth een zakje zwarte pepers en kaneelstokjes. Als dank voor de omzet krijgen we een klein zakje pepers kado...
Aan de overkant van de rivier is een Piscine, een zwembad gevuld met water uit de warme bronnen. Elke maandagavond wordt het zwembad leeg gelaten, op dinsdag schoongemaakt en vervolgens gevuld met nieuw schoon water. Woensdag is dus HET moment om hier te gaan zwemmen in het schone water. We laten deze kans maar schieten nu we dit verhaal van diverse kanten gehoord hebben en zien hoe druk het in het zwembad is. Local wash day......

Wat opvalt is dat:
* iedereen, van jong tot oud, oprecht vriendelijk is;
* er hier heel veel verschillende etnische groepen leven, van Aziatisch tot Afrikaans en alles daar tussenin en gekruisd;
* niemand echt aan het bedelen is, de kinderen die steeds iets van de toeristen krijgen wordt dit aangeleerd maar ook zij accepteren nee;
* alles overal verkocht wordt maar niet opdringerig;
* de toeristencentra schoon zijn en ook de gidsen eventueel vuil in de parken opruimen;
* het verder buiten de parken en in de dorpen smeriger is dan in menig Afrikaans land, alles wordt gewoon op straat gegooid;
* de woningen variëren van rieten hutten tot stenen huizen en alle variaties daar tussenin;
* de inheemse dieren totaal niet bang zijn voor de mensen;
* er een grote variatie is qua natuur, van woestijnvlaktes aan de westkust tot bergen en regenwoud in het oosten;
* er heel veel mensen werken in de toeristensector omdat overal een gids verplicht is;
* het al met al zeker de moeite waard is om dit land te bezoeken, zeker vanwege de unieke fauna.

Donderdag 29 augustus, weer een reisdag

We vertrekken om 8 uur uit het regenwoud met, jawel, REGEN!! afwisselend regen en motregen die aanhoudt tot rond het middaguur. Jammer want de route die we vandaag rijden biedt mooie vergezichten tussen de bergen en over de rijstvelden maar het is en blijft grijs. Voor de lunch stoppen we in Ambositra, een dorpje waar allerlei handgemaakte produkten aan de mens worden gebracht, voornamelijk houtsnijwerk. De toeristenshops bieden uiteraard weer van alles wat elders ook te koop is. Terwijl we door het dorp lopen worden we aangesproken door een studente die sjaals wil verkopen. We hebben er eerder al een gekocht maar maken haar blij met een pen. Als dank krijgen we haar naam en adresgegevens op een briefje met de vraag om contact te houden. Leuk en voor haar een manier om haar schaarse kennis van de Engelse taal bij te spijkeren, alleen jammer dat ze geen e-mail adres heeft.
Zo'n 35 km. ten noorden van de stad bezoeken we een piepkleine werkplaats waar de housnijwerkjes worden gemaakt. Ze zijn hier duidelijk niet gewend aan toeristen wat het er alleen maar leuker op maakt. Ze verkopen voornamelijk kerstgroepen en schaakstukken maar wel heel mooi gedetailleerd.
Vervolgens gaat de reis naar Antsirabe waar we net buiten het dorp een rondje rondom het kratermeer Lake Tritriva lopen onder begeleiding van een schare jeugd die ook hier erop uit is om in het Engels te communiceren èn om ons gemstones (halfedelstenen) in alle kleuren en formaten te verkopen. Ze proberen ons te verleiden om te gaan zwemmen maar zelf doen ze dat niet "because we swim like a stone". Terug bij de auto worden ze steeds enthousiaster, zeker als we onze meegebrachte pennen uitdelen.
We eindigen vandaag in een tot hotel verbouwd oud statig huis. Van buiten en van binnen geheel van hout dus ietwat brandgevaarlijk maar het staat er al heel lang dus zal deze nacht ook wel overeind blijven. Het heeft zeker een bepaalde charme, weer heel anders dan de onderkomens die we eerder hebben gehad.

Naar verwachting zijn we ook de rest van onze vakantie afhankelijk van internetcafé's etc, langs de weg dus het regelmatig bijwerken van de site zal moeilijk zijn. We verblijven de rest van de tijd namelijk voornamelijk in eco-lodges in de bush.

Groetjes uit Lemur-country